Rosyjskie leksemy homonimiczne w teorii językoznawczej i praktyce leksykograficznej

Monografia w sposób przystępny wprowadza czytelnika w problematykę specjalistycznych badań językoznawczych z zakresu homonimiki rosyjskiej.

W publikacji rozpatruje się zagadnienia fundamentalne z punktu widzenia badań nad wieloznacznością w systemie języka. Tematy główne to: odróżnianie homonimii od polisemii z uwzględnieniem tzw. zjawisk przejściowych, zasady rozróżniania głównych typów homonimii (homonimia leksykalna, frazeologiczna, gramatyczna, składniowa, homografia, homofonia, homonimia onomastyczna), zróżnicowane kryteria kwalifikacji palety homonimów leksemowych (homonimy całkowite i częściowe, homonimy funkcjonalne, homografy, homofony, homoformy). Na tle zarysowanego syntetycznie merytorycznego ustosunkowania językoznawstwa europejskiego do problematyki wieloznaczności w leksyce ze szczególną pieczołowitością przybliżono oryginalny dorobek w obszarze teorii i praktyki, wynikający z badań homonimii i homonimów w językoznawstwie rosyjskim. Omówiono dominujące bodźce generacji homonimów leksemowych w systemie języka rosyjskiego, procesy identyfikacji zjawiska homonimii oraz metody różnicowania i definiowania homonimów w piśmiennictwie rosyjskim, szerokie spektrum kryteriów klasyfikacji i kwalifikacji jednostek homonimicznych, wykorzystywanych przez rosyjskich leksykologów i leksykografów, metody opisu form i wartości semantycznych poszczególnych homonimów w słownikarstwie rosyjskim.

Książka skierowana jest do szerokiego grona osób interesujących się zagadnieniami relacji semantyczno-leksykalnych w obrębie współczesnego języka rosyjskiego – językoznawców, studentów, doktorantów.