Nowocześni i postępowi? Cywilizacyjny wymiar Skandynawii z polskiej perspektywy. Studia Północnoeuropejskie. Tom III

Obecnie, kraje nordyckie w obiegowej opinii reprezentują społeczeństwa idące z duchem czasu, innowacyjne i progresywne. Badając tylko ostatnie dwadzieścia lat wizerunku Skandynawii w prasie polskiej, znajdujemy obraz regionu i społeczeństw, które inwestują w wiedzę i nowoczesne, ekologiczne technologie, a także stawiają na stały rozwój i konkurencyjność. Również w dziedzinie praw człowieka kraje te są przedstawiane jako wzór do naśladowania. Panuje w nich bowiem szeroko rozumiana równość i tolerancja, wyrażająca się w poszanowaniu praw dzieci, kobiet i mniejszości, a słynna skandynawska koncyliacyjność i niechęć do wszelkiego rodzaju przemocy prowadzi do sukcesów w rozwiązywaniu konfliktów społecznych jedynie przy pomocy pokojowych negocjacji.

Czy jest to tylko wiedza popularna? Czy mamy po części do czynienia z mitami, które przy bliższym przyjrzeniu się społeczeństwom skandynawskim utracą swą siłę przyciągania? Czy „nowocześni” i „postępowi” Skandynawowie radzą sobie z wyzwaniami XXI wieku: z globalizacją i z radykalizacją postaw wobec emigracji w związku z obecnym kryzysem gospodarczym?