Wątki maryjne w apokryfach staropolskich. Wybrane zagadnienia

Autorka postawiła sobie za cel prześledzenie żywotu Maryi w porządku czasowym, dzieląc go na dwa zasadnicze etapy: przed i po Zwiastowaniu. Czyni to w myśl założenia, że wydarzenie to – zgodnie z relacją Ewangelii – stanowi moment zasadniczego przełomu w życiu Matki Bożej. W toku opartej na tekstach apokryficznych analizy różnych wydarzeń z życia Maryi, bada stosunek odnośnego dzieła apokryficznego do Pisma Świętego (zwłaszcza do Ewangelii). Zatem, kluczowym problemem pracy jest pytanie o sposób istnienia tekstu kanonicznego w zapisie apokryficznym.

Do analizy włączono także apokryfy literatury powszechnej, aby ukazać osadzenie odnośnego motywu w tradycji chrześcijańskiej i dowieść jego dawności i uniwersalności. Uwzględniono również fakt występowania interesujących motywów w sztuce (obrazy ścienne i tablicowe, witraże i rzeźby). Paralelne potraktowanie realizacji literackich i plastycznych ma na celu wzbogacenie interpretacji. Innymi słowy: ukazano wspólnotę motywów, wątków myślowych i symboli, jaka istnieje między tradycją biblijną a apokryfami staropolskimi oraz apokryfami literatury powszechnej, powstającymi już od pierwszych wieków chrześcijaństwa.